Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα τρόπος γραφής

ΠΙΘΑΝΑ ΛΑΘΗ ΣΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ

Εικόνα
Ενωμένη ή χωριστή γραφή;  Μερικές λέξεις στα νέα ελληνικά γίνονται αισθητές ως μία, χωρίς να γίνεται ευδιάκριτο αν έχει συντελεστεί σύνθεση ή αν πρόκειται για μία φραστική λέξη. Έτσι, πρέπει να έχουμε στο νου μας τα εξής:  1. Οι ξένες λέξεις είναι πολύ πιθανό να γράφονται με ενωτικό και τόνο στο β΄ μέρος της λέξης (π.χ. νοκ-άουτ) ή χωρίς ενωτικό (π.χ. πικάπ). Στην τελευταία περίπτωση ο τόνος ενδέχεται να είναι στη λήγουσα. 2. Μερικές λέξεις λόγω μεγέθους ή λόγω συνεκφοράς γράφονται χωριστά (π.χ. εν τω μεταξύ). 3. Είναι πολύ πιθανό να υπάρξει σύγχυση ως προς τη μορφολογική κατηγορία στην οποία ανήκει μία λέξη, π.χ. αν είναι επίρρημα ή ουσιαστικό. Σε αυτή την κατηγορία ανήκει το "επικεφαλής" που πολλές φορές, αν και είναι επίρρημα, θεωρείται ουσιαστικό και ως αποτέλεσμα κλίνεται, π.χ. οι επικεφαλείς, των επικεφαλών (το οποίο είναι λάθος). Γι' αυτό το λόγο η ενωμένη γραφή θα πρέπει να αποφεύγεται.  Ενδεικτική λίστα λέξεων για ενωμένη ή χωριστή γραφή   Μία λέξη απεναντίας, απ

ΠΙΘΑΝΑ ΛΑΘΗ ΣΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ

Εικόνα
Το κόμμα Αρχικά, να υπενθυμίσουμε τους βασικούς κανόνες για το κόμμα. Κόμμα βάζουμε: στο ασύνδετο σχήμα (π.χ. Η Μαρία, ο Γιάννης, ο Κώστας και η Ελένη πήγαν διακοπές. ) όταν δύο προτάσεις συνδέονται με το αλλά (π.χ.  Το ζήτημα της τηλεκπαίδευσης απασχόλησε τα μέλη του Υπουργείου Παιδείας, αλλά η συζήτηση δεν οδήγησε σε κάποια οριστική απόφαση.) σε κύρια με δευτερεύουσα επιρρηματική πρόταση (π.χ. Δεν θα έρθει στη βόλτα, επειδή αισθάνεται κουρασμένη.) στην επεξήγηση (π.χ. Κανένας από τους υποψήφιους δημάρχους, τον Κωστόπουλο και τον Γιαννόπουλο, δεν είχε τις απαιτούμενες ψήφους.) πριν από την αναφορική πρόταση (π.χ. Η Μαρία, η οποία είναι μαθήτριά μου, έγραψε καλά στο διαγώνισμα.) στην παρενθετική πρόταση (π.χ. Η κυβέρνηση, τόνισε ο πρωθυπουργός, βάζει τα δυνατά της.)  στην κλητική προσφώνηση (π.χ. Γιατί, κυρία, μας βάλατε τόσες ασκήσεις για το σπίτι;)  Μερικά λάθη στη χρήση του κόμματος είναι τα εξής:    Πρώτα απ' όλα το κόμμα δεν θα πρέπει να χωρίζει το υποκείμενο ή το αντικείμεν

ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ (ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ)

Εικόνα
Τρόποι Ανάπτυξης Παραγράφου  4. Σύγκριση / Αντίθεση   Σε αυτόν τον τρόπο ανάπτυξης αντιπαραβάλλονται και συγκρίνονται δύο δεδομένα (ομοιότητες και διαφορές). Αρχικά παρουσιάζεται το ένα μέλος της σύγκρισης και στη συνέχεια το άλλο. Λέξεις που πιθανότατα χρησιμοποιούνται είναι οι "αλλά, όμως, ωστόσο, αντίθετα, από τη μία..από την άλλη".  Σύγκριση / Αντίθεση  Η τεχνολογία ενώνει, αλλά και αποξενώνει τους ανθρώπους. Από τη μία, η τεχνολογία έφερε πιο κοντά τους ανθρώπους μέσα από τις εφαρμογές που προσφέρει. Από την άλλη, οι άνθρωποι λόγω της ανάπτυξης της τεχνολογίας αποξενώνονται περισσότερο εξαιτίας του γρήγορου ρυθμού ζωής που έχουν υιοθετήσει.  5. Αίτιο-αποτέλεσμα  Σε αυτή την περίπτωση εντοπίζεται στη θεματική πρόταση της παραγράφου το αίτιο και στις λεπτομέρειες της παραγράφου το αποτέλεσμα αυτού (ή αντιστρόφως). Λέξεις που πιθανότατα χρησιμοποιούνται είναι οι "ως αποτέλεσμα, συνεπώς, άρα, επομένως". Αίτιο-αποτέλεσμα  Στις

ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ (ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ)

Εικόνα
Τρόποι Ανάπτυξης Παραγράφου 1. Ορισμός Στη θεματική περίοδο ορίζεται η (οριστέα) έννοια.  Ο ορισμός της έννοιας ξεκινά από την ένταξη της στο γένος, δηλαδή το πλησιέστερο σύνολο στο οποίο ανήκει. Για να ολοκληρωθεί ο ορισμός δίνουμε και την ειδοποιό διαφορά, δηλαδή το γνώρισμα που την ξεχωρίζει από τα άλλα είδη του ίδιου γένους.     Ορισμός το  σχολείο  είναι εκπαιδευτικό ίδρυμα σχεδιασμένο να ενθαρρύνει τους μαθητές να μαθαίνουν υπό την καθοδήγηση των δασκάλων.       2. Διαίρεση Στη θεματική πρόταση διακρίνουμε τη διαιρετέα έννοια , η οποία γίνεται με βάση κάποιο κριτήριο. Ένας εύκολος τρόπος για να καταλάβουμε τον συγκεκριμένο τρόπο ανάπτυξης παραγράφου είναι να  αναλύσουμε το όλο ( γένος ) σε μέρη ( είδη ) με κάποιο βασικό γνώρισμα (τη  διαιρετική βάση ). Τέλος, στις λεπτομέρειες σχολιάζονται όλα τα είδη που δηλώνονται στη θεματική πρόταση. Διαίρεση Τα κινητά τηλέφωνα σήμερα έχουν διαφοροποιηθεί αρκετά από τα πρώτα που βγήκαν στην αγορά. Ε

ΣΥΝΔΕΤΙΚΕΣ ΛΕΞΕΙΣ-ΦΡΑΣΕΙΣ

Εικόνα
ΣΥΝΔΕΣΗ  ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ,  ΠΕΡΙΟΔΩΝ  ΠΑΡΑΓΡΑΦΩΝ  ΚΑΙ  ΕΝΟΤΗΤΩΝ ΣΤΟ  ΓΡΑΠΤΟ  ΛΟΓΟ Πολλές φορές δυσκολευόμαστε να επιλέξουμε την κατάλληλη φράση που θα επιφέρει συνοχή και αλληλουχία στο κείμενό μας. Ωστόσο υπάρχουν κάποιες φράσεις που μπορούμε να χρησιμοποιούμε συχνά για να επιτύχουμε το στόχο μας.  Αρχικά σε μία παράγραφο καλό θα ήταν να υπάρχει μια θεματική πρόταση με το θέμα που θα σχολιάσουμε. Στη συνέχεια μπορούμε να επιλέξουμε κάποιον από τους τρόπους ανάπτυξης της παραγράφου (π.χ. παράδειγμα, ορισμός, αντίθεση, αίτιο-αποτέλεσμα) για να αναλύσουμε περαιτέρω το θέμα επιλογής. Σε αυτή την περίπτωση οι συνδετικές λέξεις θα πρέπει να ταιριάζουν με τον τρόπο ανάπτυξης παραγράφου που επιλέξαμε. Με άλλα λόγια, αν επιλέξω την αιτιολόγηση για την ανάπτυξη ενός θέματος, προτείνεται η χρήση φράσεων όπως "καθώς, διότι, γιατί", ενώ αν επιλέξω τη σύγκριση-αντίθεση , τότε φράσεις όπως "Αντιθέτως" και "Ωστόσο" ταιριάζουν καλύτερα. Τέλος, η κατακλείδα τη

ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΟΝΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

Εικόνα
Κανόνες τονισμού Θεωρία Τόνοι και Πνεύματα Μια λέξη, ανάλογα με τη συλλαβή στην οποία τονίζεται, λέγεται: οξύτονη,  αν έχει οξεία στη λήγουσα, π.χ. πα- τήρ · περισπώμενη,  αν έχει περισπωμένη στη λήγουσα, π.χ. τι- μῶ παροξύτονη,  αν έχει οξεία στην παραλήγουσα, π.χ.  λό -γος προπερισπώμενη,  αν έχει περισπωμένη στην παραλήγουσα, π.χ.  δῶ -ρον προπαροξύτονη,  αν έχει οξεία στην προπαραλήγουσα, ἄν -θρω-πος       ΠΡΟΣΟΧΗ!  ·   Η  προπαραλήγουσα παίρνει πάντα  Οξεία , π.χ. ἄν-θρω-πος ·   Τα φωνήεντα  ό και έ   παίρνουν πάντα  Οξεία , π.χ. λόγος, νέος  1ος σημαντικός κανόνας ·        Η παραλήγουσα παίρνει οξεία όταν:  η παραλήγουσα είναι μακρά και η λήγουσα είναι μακρά,   π.χ., Κήπων θήκη Γενικά πρέπει να σημειωθεί ότι οι δίφθογγοι είναι μακρόχρονοι . Όμως οι δίφθογγοι αι και οι όταν βρίσκονται στο τέλος της λέξης θεωρούνται ως βραχύχρονοι.  Ωστόσο, στην περίπτωση που οι δίφθογγοι αι και οι είναι