Studyholic

Αόριστες αντωνυμίες Στα νέα ελληνικά Αόριστες αντωνυμίες λέγονται οι αντωνυμίες που χρησιμοποιούνται για κάποιο άτομο ή για κάποιο πράγμα που δεν το ονομάζουμε είτε γιατί δεν το ξέρουμε είτε γιατί δε θέλουμε να το ονομάσουμε. Η χρήση τους είναι συχνή τόσο στον προφορικό όσο και στον γραπτό λόγο. Αόριστες αντωνυμίες είναι οι εξής: α) Ένας, μία/μια, ένα : Οι τύποι αυτοί συμπίπτουν με τους τύπους του αριθμητικού, που χρησιμεύει και για το αόριστο άρθρο. Δηλώνει πρόσωπα ή πράγματα με άγνωστη ταυτότητα, π.χ.  Ήρθε ένας και άνοιξε την πόρτα. β)   Κανένας/κανείς, καμιά/καμία, κανένα : κλίνεται όπως το  ένας, μια/μία, ένα  (βλ. σ. 30) μόνο στον ενικό. Το  κανείς  έχει δύο σημασίες: i) σημαίνει  κάποιος , όταν η φράση δεν έχει άρνηση, π.χ.  Αν σ' ενοχλήσει  κανείς , να μου το πεις. Έχεις  καμιά  καραμέλα; , ii) σημαίνει  ούτε ένας , όταν η φράση είναι αρνητική, π.χ.  Κανείς δε μίλησε  (ούτε ένας). γ)   Κάποιος, κάποια, κά...

Αναφορικές αντωνυμίες Στα αρχαία ελληνικά Αναφορικές  λέγονται οι αντωνυμίες με τις οποίες κανονικά μια ολόκληρη πρόταση αναφέρεται σε λέξη άλλης πρότασης ή στο όλο νόημά της:  ἔστι δίκης ὀφθαλμός,   ὅς   τὰ πάνθ' ὁρᾷ — Δερκυλίδας ἐστάθη τὴν ἀσπίδα ἔχων,   ὃ   δοκεῖ κηλὶς εἶναι... Αναφορικές αντωνυμίες της αρχαίας ελληνικής είναι: 1)  ὅς, ἥ, ὃ  (= ο οποίος, αυτός που)· 2)  ὅσπερ, ἥπερ, ὅπερ  (= αυτός ακριβώς που)· 3)  ὅστις, ἥτις, ὅ,τι  (= όποιος)· 4)  ὁπότερος, ὁποτέρα, ὁπότερον  (= όποιος από τους δύο)· 5)  ὅσος, ὅση, ὅσον   6)  ὁπόσος, ὁπόση, ὁπόσον  (= όσος)  7)  οἷος, οἵα, οἷον  (= τέτοιος που)  8)  ὁποῖος, ὁποία, ὁποῖον  χωρίς άρθρο (= όποιας λογής)  9)  ἡλίκος, ἡλίκη, ἡλίκον  (= όσο μεγάλος)  10)  ὁπηλίκος, ὁπηλίκη, ὁπηλίκον  (= όσο μεγάλος)  11)  ὁποδαπός, ὁποδαπή, ὁποδαπόν  (= από ποιον τόπο· σε πλάγια ερώτηση)...

Ερωτηματικές αντωνυμίες Ερωτηματικές   λέγονται οι αντωνυμίες που εισάγουν   ερωτήσεις :   πόσαι   σοι οἰκίαι ἦσαν; Μανία δὲ   τίνος   ἦν;  Κῦρος ἤρετο   τίς   ὁ θόρυβος εἴη. Ερωτηματικές αντωνυμίες της αρχαίας ελληνικής είναι: 1)   τίς  (αρσ. και θηλ.),  τί  (ουδ.) (= ποιος;) 2)   πότερος, ποτέρα, πότερον  (= ποιος από τους δύο;)· 3)    πόσος, πόση, πόσον· 4)    ποῖος, ποία, ποῖον  (= τι λογής;)· 5)    πηλίκος, πηλίκη, πηλίκον  (= πόσο μεγάλος; ή ποιας ηλικίας;)· 6)    ποδαπός, ποδαπή, ποδαπὸν  (= από ποιον τόπο;)· 7)   πόστος, πόστη, πόστον  (= τι θέση έχει σε μια αριθμητική σειρά; πβ.  πρῶτος, τρίτος  κτλ.)· 8)   ποσταῖος, ποσταία, ποσταῖον  (= σε πόσες μέρες; — πβ.  τριταῖος, τεταρταῖος  κτλ.). Η ερωτηματική αντωνυμία  τίς, τί  είναι δικατάληκτη με τρία γένη και κλίν...

Προσωπικές Αντωνυμίες   Προσωπικές αντωνυμίες Τις χρησιμοποιούμε αντί για ονόματα, για να δείξουμε σε ποιον αναφερόμαστε.  Π.χ.: - Ποιον ζητάς; - Εσένα. Να πάει αυτός, όχι εγώ! Με πήρε τηλέφωνο η Μαρία. Ενικός Αριθμός α’ προσ. β’ προσ. γ’ προσ. εγώ εσύ αυτός, -ή, -ό εμένα εσένα αυτού, αυτής, αυτόν,- ήν, -ό (μου, με) (σου, σε) (τος, τη, το, του, της, τον, την) Πληθυντικός Αριθμός α’ προσ. β’ προσ. γ’ προσ. εμείς εσείς αυτοί, -ές, -α εμάς εσάς αυτών, αυτούς, αυτές (μας) (σας) (τοι, τες, τα, τους, τις ) Οι προσωπικές αντωνυμίες σχηματίζουν δύο τύπους:  τους  δυνατούς  και τους  αδύνατους .  Αδύνατοι είναι αυτοί που βρίσκονται μέσα στις παρενθέσεις (π.χ.: μου, σου, του …). Όλοι οι άλλοι αποτελούν τους δυνατούς τύπους. Προσοχή : Για τις αντωνυμίες « τον » και « αυτόν » ο κανόνας του τελικού -ν- δεν ισχύει.  (Π.χ.: Αυτόν ζητάω) Διάκριση Προσωπικών...