Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα τονισμός

ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΟΝΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

Εικόνα
Κανόνες τονισμού Θεωρία Τόνοι και Πνεύματα Μια λέξη, ανάλογα με τη συλλαβή στην οποία τονίζεται, λέγεται: οξύτονη,  αν έχει οξεία στη λήγουσα, π.χ. πα- τήρ · περισπώμενη,  αν έχει περισπωμένη στη λήγουσα, π.χ. τι- μῶ παροξύτονη,  αν έχει οξεία στην παραλήγουσα, π.χ.  λό -γος προπερισπώμενη,  αν έχει περισπωμένη στην παραλήγουσα, π.χ.  δῶ -ρον προπαροξύτονη,  αν έχει οξεία στην προπαραλήγουσα, ἄν -θρω-πος       ΠΡΟΣΟΧΗ!  ·   Η  προπαραλήγουσα παίρνει πάντα  Οξεία , π.χ. ἄν-θρω-πος ·   Τα φωνήεντα  ό και έ   παίρνουν πάντα  Οξεία , π.χ. λόγος, νέος  1ος σημαντικός κανόνας ·        Η παραλήγουσα παίρνει οξεία όταν:  η παραλήγουσα είναι μακρά και η λήγουσα είναι μακρά,   π.χ., Κήπων θήκη Γενικά πρέπει να σημειωθεί ότι οι δίφθογγοι είναι μακρόχρονοι . Όμως οι δίφθογγοι αι και οι όταν βρίσκονται στο τέλος της λέξης θεωρούνται ως βραχύχρονοι.  Ωστόσο, στην περίπτωση που οι δίφθογγοι αι και οι είναι