ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ-ΑΟΡΙΣΤΕΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ

Ερωτηματικές αντωνυμίες

Ερωτηματικές λέγονται οι αντωνυμίες που εισάγουν ερωτήσεις: 

πόσαι σοι οἰκίαι ἦσαν;

Μανία δὲ τίνος ἦν; 

Κῦρος ἤρετο τίς ὁ θόρυβος εἴη.

Ερωτηματικές αντωνυμίες της αρχαίας ελληνικής είναι:

1)  τίς (αρσ. και θηλ.), τί (ουδ.) (= ποιος;)

2)  πότερος, ποτέρα, πότερον (= ποιος από τους δύο;)·

3)   πόσος, πόση, πόσον·

4)   ποῖος, ποία, ποῖον (= τι λογής;)·

5)   πηλίκος, πηλίκη, πηλίκον (= πόσο μεγάλος; ή ποιας ηλικίας;)·

6)   ποδαπός, ποδαπή, ποδαπὸν (= από ποιον τόπο;)·

7)  πόστος, πόστη, πόστον (= τι θέση έχει σε μια αριθμητική σειρά; πβ. πρῶτος, τρίτος κτλ.)·

8)  ποσταῖος, ποσταία, ποσταῖον (= σε πόσες μέρες; — πβ. τριταῖος, τεταρταῖος κτλ.).

Η ερωτηματική αντωνυμία τίς, τί είναι δικατάληκτη με τρία γένη και κλίνεται κατά την γ΄ κλίση:

	Ενικός αριθμός		Πληθυντικός αριθμός
	αρσ. και θηλ.	ουδέτ.	αρσ. και θηλ.	ουδέτ.
ον.	τίς	τί	τίνες	τίνα
γεν.	τίνος ή τοῦ	τίνος ή τοῦ	τίνων	τίνων
δοτ.	τίνι ή τῷ	τίνι ή τῷ	τίσι(ν)	τίσι(ν)
αιτ.	τίνα	τί	τίνας	τίνα

 

 

Αόριστες αντωνυμίες

Αόριστες λέγονται οι αντωνυμίες που φανερώνουν κάτι αόριστο, που δεν μπορεί κανείς ή δε θέλει να το ονομάσει: 

Κῦρε, λέγουσί τινες (= κάποιοι) ὅτι πολλὰ ὑπισχνεῖ,... ἔνιοι (= μερικοί) δὲ ὅτι οὐκ ἂν δύναιο ἀποδοῦναι ὅσα ὑπισχνεῖ.

Αόριστες αντωνυμίες της αρχαίας είναι κυρίως οι ακόλουθες τρεις:

1)   τὶς (αρσ. και θηλ.), τὶ (ουδ.) (= κάποιος)·

2)   ὁ δεῖνα, ἡ δεῖνα, τὸ δεῖνα·

3)   ἔvιοι, ἔνιαι, ἔνια (= μερικοί).

Από τις αόριστες αντωνυμίες:

α) η αντωνυμία τίς, τὶ είναι δικατάληκτη με τρία γένη και κλίνεται κατά την γ΄ κλίση:

	Ενικός αριθμός		Πληθυντικός αριθμός
	αρσ. και θηλ.	ουδέτ.	αρσ. και θηλ.	ουδέτ.
ον.	τὶς	τὶ	τινὲς	τινὰ ή ἄττα
γεν.	τινὸς ή του	τινὸς ή του	τινῶν	τινῶν
δοτ.	τινὶ ή τῳ	τινὶ ή τῳ	τισὶ(ν)	τισὶ(ν)
αιτ.	τινὰ	τὶ	τινὰς	τινὰ ή ἄττα

Πηγή: Μιχ. Οικονόμου, Γραμματική Αρχαίας Ελληνικής, ΟΕΔΒ