ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ

Προσωπικές Αντωνυμίες

 Προσωπικές αντωνυμίες

Τις χρησιμοποιούμε αντί για ονόματα, για να δείξουμε σε ποιον αναφερόμαστε. 

Π.χ.:

- Ποιον ζητάς; - Εσένα.
Να πάει αυτός, όχι εγώ!
Με πήρε τηλέφωνο η Μαρία.

Ενικός Αριθμός
α’ προσ. β’ προσ. γ’ προσ.	εγώ εσύ αυτός, -ή, -ό	εμένα εσένα αυτού, αυτής, αυτόν,- ήν, -ό	(μου, με) (σου, σε) (τος, τη, το, του, της, τον, την)
Πληθυντικός Αριθμός
α’ προσ. β’ προσ. γ’ προσ.	εμείς εσείς αυτοί, -ές, -α	εμάς εσάς αυτών, αυτούς, αυτές	(μας) (σας) (τοι, τες, τα, τους, τις )

Οι προσωπικές αντωνυμίες σχηματίζουν δύο τύπους: 

τους δυνατούς και τους αδύνατους. 

Αδύνατοι είναι αυτοί που βρίσκονται μέσα στις παρενθέσεις (π.χ.: μου, σου, του …). Όλοι οι άλλοι αποτελούν τους δυνατούς τύπους.

Προσοχή:

Για τις αντωνυμίες «τον» και «αυτόν» ο κανόνας του τελικού -ν- δεν ισχύει. 

(Π.χ.: Αυτόν ζητάω)

Διάκριση Προσωπικών Αντωνυμιών - Οριστικών Άρθρων

Θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί για να μη μπερδέψουμε κάποιους τύπους του οριστικού άρθρου με ορισμένους αδύναμους τύπους της προσωπικής αντωνυμίας του γ’ προσώπου. Π.χ.:

Της μίλησες για το θέμα μας; (αντωνυμία)
Η τσάντα της Μαρίας είναι καινούργια. (άρθρο)

Για να τα ξεχωρίζουμε πρέπει να θυμόμαστε ότι μετά τα άρθρα υπάρχει κάποιο ουσιαστικό. (Π.χ.: Πήγε για ψώνια με τις φίλες της, ενώ μετά τις αντωνυμίες (ή πριν) υπάρχει ρήμα.  (Πχ: Τον διέταξε να φύγει.)

Ροδαμάνθη Σοφικίτου, Φιλόλογος