Νεοελληνική γλώσσα: Ονοματικές προτάσεις
ΟΝΟΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Ειδικές
Εισάγονται με τους συνδέσμους: ότι, πως, που
α) ρήματα: λέω, δείχνω, δηλώνω, αντιλαμβάνομαι , διαπιστώνω, γνωρίζω, αγνοώ, νομίζω, υποθέτω
β) συγγενικά απρόσωπα ρήματα ή απρόσωπες εκφράσεις,
γ) με ονόματα που έχουν ανάλογη σημασία είδηση , γεγονός
Χρησιμοποιούνται ως:
α) υποκείμενο σε απρόσωπο ρήμα ή εκφρ.
π.χ.: Διαδόθηκε ότι θα φτάσει απόψε.
β) αντικείμενο
π.χ.: Ομολόγησε πως έκανε λάθος.
γ) επεξήγηση
π.χ.: Ένα μόνο με πονούσε, που ήμουν μικρός.
Βουλητικές
Εισάγονται με το μόριο να
α) ρήματα: πρέπει , θέλω, ζητώ , οφείλω, μπορώ, ονόματα που σημαίνουν καθήκον , δυνατότητα , αξίωση
β) συγγενικά απρόσωπα ρήματα ή απρόσωπες εκφράσεις
Χρησιμοποιούνται ως:
α) υποκείμενο σε απρ. ρ. ή εκφρ.
π.χ.: Χρειάστηκε να αλλάξω μερικά πράγματα.
β) αντικείμενο
π.χ.: Θέλω να φάω.
γ) επεξήγηση
π.χ.: Μια απαίτηση είχε, να τον αγαπούν όλοι.
Ενδοιαστικές
Εισάγονται με τους συνδέσμους: μη(ν), μήπως
α) ρήματα: που εκφράζουν φόβο ή ανησυχία, υποψία ή προφύλαξη
β) συγγενικά απρόσωπα ρήματα ή απρόσωπες εκφράσεις
Χρησιμοποιούνται ως:
α) υποκείμενο σε απρόσωπα ρ. ή εκφρ. (σπάνια)
π.χ.: Με ανησυχεί πολύ μήπως δεν προλάβει το τελευταίο τρένο.
β) αντικείμενο
π.χ.: Φοβάμαι μήπως αρρωστήσεις.
γ) επεξήγηση
π.χ.: Αυτό τον βασάνιζε, μην κάνει λάθος.
Πλάγιες Ερωτηματικές
Εισάγονται με:
α. όταν είναι ολικής άγνοιας με το ερωτηματικό μόριο αν ή το μη, μήπως, μην τυχόν
β. όταν είναι μερικής άγνοιας με τις ερωτηματικές αντωνυμίες τι, ποιος, πόσος ή τα ερωτηματικά επιρρήματα πού, πότε, πώς, πόσο, άραγε, τάχα κ.λπ.
από ρήματα που σημαίνουν ερώτηση, απορία, αμφιβολία, γνώση, αίσθηση
Χρησιμοποιούνται ως:
α) υποκ. των απρ. ρ. ή εκφρ.
π.χ.: Είναι ζήτημα αν δούλεψε μια ώρα.
β) αντικείμενο
π.χ.: Ρωτούσε τι θέλουμε.
γ) επεξήγηση
π.χ.: Στην απορία μου, πού θα βρούμε τα μέσα, δεν απάντησε.
Ροδαμάνθη Σοφικίτου, Φιλόλογος
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου