ΜΕΣΗ ΦΩΝΗ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ
Μέση Φωνή: λύομαι
Ε
ν
ε
σ
τ
ώ
τ.
|
Οριστική
|
Υποτακτική
|
Ευκτική
|
Προστακτική
|
Απαρέμφατο
|
Μετοχή
|
λύομαι
λύῃ
λύεται
λυόμεθα
λύεσθε
λύονται
|
λύωμαι
λύῃ
λύηται
λυώμεθα
λύησθε
λύωνται
|
λυοίμην
λύοιο
λύοιτο
λυοίμεθα
λύοισθε
λύοιντο
|
--
λύου
λυέσθω
--
λύεσθε
λυέσθων ή
λυέσθωσαν
|
λύεσθαι
|
λυόμενος
λυομένη
λυόμενον
|
Π
α
ρ
α
τ
α
τ.
|
Οριστική
|
--
|
--
|
--
|
--
|
--
|
ἐλυόμην
ἐλύου
ἐλύετο
ἐλυόμεθα
ἐλύεσθε
ἐλύοντο
|
Μ
έ
λ
λ
ο
ν
τ
α
ς
|
Οριστική
|
Υποτακτική
|
Ευκτική
|
Προστακτική
|
Απαρέμφατο
|
Μετοχή
|
λύσομαι
λύσῃ
λύσεται
λυσόμεθα
λύσεσθε
λύσονται
|
λυσοίμην
λύσοιο
λύσοιτο
λυσοίμεθα
λύσοισθε
λύσοιντο
|
λύσεσθαι
|
λυσόμενος
λυσομένη
λυσόμενον
|
Α
ό
ρ
ι
σ
τ
ο
ς
|
Οριστική
|
Υποτακτική
|
Ευκτική
|
Προστακτική
|
Απαρέμφατο
|
Μετοχή
|
ἐλυσάμην
ἐλύσω
ἐλύσατο
ἐλυσάμεθα
ἐλύσασθε
ἐλύσαντο
|
λύσωμαι
λύσῃ
λύσηται
λυσώμεθα
λύσησθε
λύσωνται
|
λυσαίμην
λύσαιο
λύσαιτο
λυσαίμεθα
λύσαισθε
λύσαιντο
|
--
λῦσαι
λυσάσθω
--
λύσασθε
λυσάσθων ή
λυσάσθωσαν
|
λύσασθαι
|
λυσάμενος
λυσαμένη
λυσάμενον
|
Π
α
ρ
α
κ
ε
ί
μ.
|
Οριστική
|
Υποτακτική
|
Ευκτική
|
Προστακτική
|
Απαρέμφατο
|
Μετοχή
|
λέλυμαι
λέλυσαι
λέλυται
λελύμεθα
λέλυσθε
λέλυνται
|
λελυμένος
ὦ, ᾖς, ᾖ
λελυμένοι
ὦμεν, ἦτε, ὦσι
|
λελυμένος
εἴην
εἴης
εἴη
λελυμένοι
εἶμεν
εἶτε
εἶεν
|
--
λέλυσο
λελύσθω
--
λέλυσθε
λελύσθων ή
λελύσθωσαν
|
λελύσθαι
|
λελυμένος
λελυμένη
λελυμένον
|
Υ
π
ε
ρ
σ
υ
ν.
|
Οριστική
|
--
|
--
|
--
|
--
|
--
|
ἐλελύμην
ἐλέλυσο
ἐλέλυτο
ἐλελύμεθα
ἐλέλυσθε
ἐλέλυντο
|
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου